امید

ابرهای تیره پر از غم                دل آسمان و من رو گرفته

ناگهان از وسط ابرها                نوری رسید و امیدی در من زتده کرد

همیشه با همین اندک امیدم به زندگی ادامه خواهم داد ... چون چاره دیگه ای ندارم.

نظرات 2 + ارسال نظر
دیوونه چهارشنبه 13 اردیبهشت 1385 ساعت 10:48 http://divoune.blogsky.com

سلام
مرسی سر زدی

بابک چهارشنبه 13 اردیبهشت 1385 ساعت 10:53 http://jokekhooneh.blogsky.com/

سلام
ممنون که بمن سرزدی .
آره واقعا باید آدم کورسوی امید رو هم از دست نده.
سینا جان من لینکتو گذاشتم ممنون میشم شما هم منو لینک کنید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد