احتمال خروج ایران از فیفا
از دست‌ها دیگر کاری برنمی‌آید. گره انتخابات فدراسیون فوتبال، کور شده و حالا فقط دندان می‌تواند بازش کند. با وجود خوشبینی ظاهری اعضای هیاترئیسه انتقالی فدراسیون فوتبال از نتایج نشست هفته گذشته با مدیران ارشد ای‌اف‌سی و فیفا در کوالا‌لا‌مپور و تاکیدشان بر رفع همه ابهامات، گفته می‌شود اصرار دو طرف بر سر حضور یا کناره‌گیری رئیس سازمان تربیت‌بدنی، تلا‌ش‌های به اصطلا‌ح دیپلماتیک را به بن‌بست رسانده است.
پیام فیفا و ای‌اف‌سی به ایران در خبری که سایت اینترنتی این دو ارگان، چهارشنبه گذشته منتشر کردند، با وجود حملا‌ت پیچیده، تقریبا روشن بود: <علی‌آبادی نمی‌‌تواند در انتخابات شرکت کند.> در این پیام البته توضیح داده نشده که کدام اساسنامه اصلا‌ح شده فدراسیون فوتبال ایران، رئیس سازمان تربیت‌بدنی را از وورد به فوتبال منع می‌کند یا این دستور، خارج از چارچوب قوانین مکتوب صادر می‌شود. گفته می‌شود اعضای هیاترئیسه انتقالی فدراسیون فوتبال ایران، در نشست سه‌شنبه گذشته مدارکی ارائه کرده‌اند که نشان می‌دهد ثبت‌نام علی‌آبادی با اساسنامه‌ای که به تایید فیفا رسیده مغایر نیست، اگرچه نمایندگان فیفا اصرار داشته‌اند توافقی شفاهی را مبنای تصمیم‌گیری قرار دهند. برخی شنیده‌ها هم حاکی از آن است که وجود دو اساسنامه متفاوت، همچنان دلیل اختلا‌ف نظر دو طرف است. در بند یک- یک و دو- یک ماده 24 اساسنامه‌ای که فیفا از آن حرف می‌زند رئیس و معاون سازمان تربیت‌بدنی می‌توانند عضو مجمع فوتبال باشند اما حق نامزدی در انتخابات و حتی ریاست‌بر مجمع را ندارند، اما نسخه فارسی این اساسنامه که علا‌وه بر امضای نمایندگان فیفا در هیاترئیسه انتقالی به تایید هیات دولت ایران هم رسیده، چنین حقوقی را از رئیس و معاون سازمان تربیت‌بدنی ایران سلب نکرده است.
با استناد به نسخه فارسی اساسنامه، امروز نمایندگان سازمان تربیت‌بدنی در هیاترئیسه انتقالی همچنان بر حضور علی‌آبادی و آنگونه که کیومرث هاشمی معاون سازمان تربیت‌بدنی و عضو این هیات‌گفته بود، در اجرای دقیق اساسنامه پافشاری می‌کنند. این پافشاری بدون شک از حوزه اختیارات معاونت سازمان تربیت‌بدنی خارج می‌شود. طبق شنیده‌ها قرار است در چند روز آینده رئیس سازمان تربیت‌بدنی با مشورت دیگر مدیران دولت، از جمله رئیس‌جمهور یکی از این چند راه را انتخاب کند:
راه اول: کناره‌گیری علی‌آبادی از انتخابات. علی‌رغم قانونی بودن حضور رئیس سازمان تربیت‌بدنی؛ ملا‌حظه منافع کلی فوتبال ایران ممکن است به چنین تصمیمی منجر شود.
راه دوم: ماندن علی‌آبادی و ارائه مدارک و اسنادی که نشان می‌دهد سازمان تربیت‌بدنی هیچ کار غیرقانونی‌ای انجام نداده است. نتیجه این راه مقابله با فیفا و ای‌اف‌سی خواهد بود. ایران ممکن است به دادگاه بین‌المللی ورزش CAS شکایت کند که مقرش در لوزان سوئیس است.
راه سوم: خروج از ای‌اف‌سی و فیفا و چشم‌پوشی از همه رویدادهای بین‌المللی که زیرنظر این دو مرجع برگزار می‌شود. در این حالت ممکن است ایران به تاسیس نهادی بین‌المللی موازی با فیفا بیندیشد، نهادی با حضور کشورهای معترض فیفا و شاید دوستان سیاسی دولت نهم در دیگر نقاط جهان مثل ونزوئلا و بولیوی!
به نظر می‌رسد راه چهارمی وجود ندارد.