وه که از سوز درونم خبری نیست تو را
در غمت مُردم و با من نظری نیست تو را

بر سر کوی تو فریاد که از راه وفا
خاک ره گشتم و بر من گذری نیست تو را

دارم آن سر که سرم در سر و کار تو شود
 با من دلشده هر چند سری نیست تو راا